Last but not least..

Hey allemaal

Op onze laatste dag in Indo schrijf ik mn laatste reisverhaal.

Onze tocht door Flores verder was prachtig, wel vonden we de mentalitiet in Flores een teleurstelling daar we geen respect kregen van de locals omwille van onze huidskleur. Verder genoten we van de prachtige natuur.

We zijn na een binnenlandse vlucht op maandag al enkele dagen terug in Java - Jakarta voor de laatste dagen. We nemen nu wat rust om alle indrukken te laten zakken en vandaag verwende ik mezelf met een manicure en pedicure voor nog geen tien euro.

Ik ben er klaar voor mn gekende leven terug op te pakken, maar de ervaring die ik nu rijker ben laat ik nimmer los en zal me er in de toekomst aan doen herinneren dat er zoveel meer is in de wereld. Ik maak al stilletjes nieuwe plannen voor volgende zomer!

Gedurende onze reis leerden we veel bij alsook kregen we een uitgebreide indruk van Indonesie en zijn inwoners.

Hieronder een kleine nabeschouwing in de vorm:

WIST JE DAT?

-er speciale knieprotheses gemaakt zijn voor de mensen hier zodat de knie-zit houding mogelijk blijft

-er kousen bestaan met speciale teenslipper uitsnijding

-kleine aapjes de kinderen van de locals dienen te entertainen bij het wachten op de megadrukke kruispunten

-de indo drie rijst maaltijden per dag moeten nuttigen, zoniet volgt er urenlang buikpijn

-je perfect met drie personen in twee bedden kunt slapen

-ik liever de ventilator in mn armen sluit dan mn hoofdkussen

-de chips het lekkerst was op Flores

-indo geen toiletpapier maar kontsproeiers gebruiken

-je vanop het toilet op de rinjani de gili eilanden kunt bewonderen

- de locals donkerder worden van huidskleur naarmate je naar het oosten trekt

-mijn krullen verdwijnen na het gebruik van leentjes conditioner

-vrouwen perfect zeven weken kunnen overlevnen met tien kledingstukken

-leentje zeven weken doorkomt met vijf rollen WC-papier

-je reishanddoek verschrikkelijk kunnen stinken, zelfs na een handwasje of drie

-leentje sneller vervelt dan een slang

-je met gemak drie keer op een dag kan gaan eten bij Texas Chicken

-sarah in de Texas Chicken naar burgers met beef vraagt

-ik een orgasme getrakteerd kreeg (geen zorgen thuisfront: in cocktailvorm weliswaar)

-leentje en esther hier erg jaloers om waren

-indonesische jongetjes van derien ons alles wouden geven wat me maar wilden..

-je het op een bepaald punt echt wel beu wordt om omringd te worden door indonesische mannen die je omringen als vliegen

-een vrouw van Flores 5miljoen roepies kost en een westerse dus geliefder is daar zei zelf voor het geld zullen zorgen

-locals dus constant naar een westerse vrouw op zoek zijn

-esther, sarah snachts waarschuwt voor de rijstvelden

-we onze witte bikini na zeven weken niet meer uitkrijgen

-het rietje niet aangepast is aan de flesjes van 295ML

-esther het komende jaar geen rijst noch kip meer zal eten

-het effect van een helse vierdaagse boottocht er bij esther langs boven en sarah langs onder werd uitgewerkt

-chinese toeristen elk straaltje zon weren

-dat het woord KARAOKE in Flores duidelijk een andere betekenis omvat

-je in Flores de plaatselijke vleespecialiteit HOND kan proeven

-mijn geduld ettelijke keren serieus op de proef werd gesteld en positief is geevolueerd

-er in de Texas Chicken uiteindelijk toch ook rattenvlees gespot werd

-we helaas gen dolfijnen, mantas en haaien hebben gespot

-leentje werd ontvlooid door de plaatselijke aapjes

-hier enorm veel WIFI is

-we wel zeeschildpadden, komodo veranen, gekleurde kuikens, reuzespinnen, apen, slangen,.. gezien hebben

-je het komodo national park beter niet betreed als je je regels hebt

- dit de meest uitdagende, interressante, plezante, vermoeiende, grappige, grensverleggende, leerrijkste reiservaring is geweest die ik tot nu toe heb mogen ervaren!

Leentje en Esther, ik draag jullie in mn hartje want we hebben dit toch maar lekker gedaan met ons drietjes. Dikke knuffel!

En aan jullie, lezers een dikke merci om mn blog wat te volgen en de toffe reacties en aanmoedigingen.

Ik ben klaar voor de terugvlucht morgen en voor wie een gebrek aan affectie ervaart wordt komend weekend thuis verwacht voor een stevige knuffel! ;-D

Tot snel, tot thuis!

Sarah